ظالم تُنھنجا زوراور ھي ٽوڙيندس زنجير عمر
حق جي خاطر ڏاڍا ھڻندس طاقت سان توکي تِير عمر
ڪولھيان تُنھنجي ڪيئن ويھان مون سانگيئڙن جا سَڏ سُئا
جنس ۾ عورت آھيان توکي ماريندس ٿي مرد مُئا
جڳ سڄي ۾ سومرا سڄندو تنھنجي راڻين جو ته رُئا
سڀ سَتيون ڏينديون سجدا مون کي، ماريندئس مھمير عمر
پاڻي خاطر پاپ ڪيو تو پيار تُنھنجي کي ڪِينَ پُڇون
ڪنڌ ڀڳل آھن ڪنواريون ليڪن ڪوٽ تُنھنجي ۾ ڇو نه ڪُڇون
ويڙھ ڦٽي ڪر ڇَڏ وڃي ھُن ويئر تان آئون پياريان وَڇُون
ضد ٻَڌئي ڇو زائيفان سان توکي ناھي ذرو ڪو ضمير عمر
ڪَن ڏيئي ٻُڌ ڪوٽ ڌڻي ھن ڪوٽ ۾ ھوندي ڪُوڪ نه ڪاءُ
محل ۾ ڪيئن آئون موجون ماڻيان ھتُ مَنھه ۾ مُنھنجي ماءُ
تون ڀلي پيو ڀؤنڪ مگر ھي ڀاڳياڻي توکي سمجھي ڀاءُ
ٻَن وجھي تنھنجا ٻوڙ پلاءُ آئون کيت سان پيئندس کير عمر
گھوڙا منھنجو گھوٽ ھُتي آئون توسان گڏجي ڪيئن گھُمان
پٽ تي پاسا کوڙڻ واري سَتُ رَنگيءَ تي ڪيئن سُمھان
ماندي ٿي آھيان منٿ ڪري ڇڏ، چؤنري تِن جا پير چُمان
ھوش وڃائي ھُوئين ويٺيئن آئون ته ٿِيئين ھمشير عمر
ڌيان ڏنئي ڪو رب ڌڻي کڻ ڌنارڻ جون تون نه ڌيِئون
ڪِينَ وَڻنَ ھي طھري تُنھنجا روزاني اسين رَٻَ پيئون
سوالين کي او سومرا صاحب ڏوھيو ھٿن سان کير ڏيون
تَرس ته ڪر تُنھنجي طعني لئه ڪٿان تاڻيون تقدير عمر
پڊ ٻڌي ڇو تنھنجي پاران ويڙھيچاڻو وَرَ ڀَڃان
سونا زيور تَنھنجي سامھون، پائي ڇو آئون پَر ڀَڃان
محل ڏسي آئون ماٺ ڪري ڇو گھوٽ جو اَڀرو گھر ڀَڃان
”حافظ“ چئي آئون حق پنھنجي ڏانھن واپس ويندس وير عمر