برھ باڳ منھنجا اَچي ڪِيئا ڀَلا
اَدا عشق کان اڳ ھُيا ھٿ ٺلھا
آئي سوز سِيَ تي وڏي سوڀ ٿي
يا صوفي يا سرمد ڀلا ڪوبه ٿِي
لطف جي ھٿن جو وڃي لوبَ ٿِي
مٿان گھور جِي تون لاھي ڇڏ گِلا
اِنھيءَ تَڙ مَٿي ڪَئين تونگر به آيا
وڏا پير ڪامل پيغمبر به آيا
جنھن کي عشق آتش، سي اَندر به آيا
وَڃي سسي پَنھنجي سويرو سَلا
اَچِي نينھن جو يارو نظارو ڏسو
اَنَ الحق جو عاشق اشارو ڏسو
بھادر بلاول ڀلارو ڏِسو
وڌاءُ وِک ورھ ڏي تون ڪجھه وِيسلا
ڇڏي ھوش ”حافظ“ وڃي ڏِسُ حُسن
پرين سي ئي پَسنديون پِيون جي پُڇن
اِنھيءَ قُرب ۾ ڪونه ڪانئر ڪُسن
کِلي پنھنجي کَلڙي وڃين تون کَلا
***