عجب تُنھنجي دَرَ جي، عنايت ڏِٺي مُون
رُوئڻ راتو ڏينھن جي، رِوايت ڏِٺي مون
لکين مير تو در، مُحب ماندا
ڪُٺئي قرب ۾ سي، جيڪي عشق آندا
ورھ جا ويراڳي، وَڍَيا تو ھيڪاندا
ڪُھڻ ۾ نه تو وٽ، ڪفايت ڏِٺي مون
اَنَ الحق چئي آيا، اوھان جي اڱڻ تي
نه ڪُرڪيا ڪِنجھا، قرب وارا ڪُسڻ تي
ڏِٺو ڪَنھن لئه جَھاتي، جَبل ڪَنھن جَلايو
ڪيڏي زور واري، ضيافت ڏِٺي مون
ھَلي يار ”حافظ“، ھتي پاڻ آيو
لاتقنطو جو آ اھڃاڻ آيو
ڏِسي ڏوھ مُنھنجا سيد ساڻ آيو
ھِيڻن جي جنھن وٽ، حمايت ڏٺي مون
***