وڪوڙي پيٽ جو واڳون، وٺي ويو وير ۾ آھي
ٻُڏڻ کان پيو ھڻان ٻانھون، سُڃُو سرَ سير ۾ آھي
نڪَي تُنبي نڪو ترھو، نڪي سيڻاھ اٿم سَاڻِي
پيو پاتار ۾ آھيان نڪي ڄاڻي نڪي واڻي
پُڄان ڪنھن پيچري تي آئون پتوڙيان پيو تيسين پاڻي
ڏسي لُڙ ڪِينَ لڱ لُڏندا ترڻ تقدير ۾ آھي
ڀلي ڪُن منھنجي ڪولھيان ھوءِ مگر آئون به ڪم ناھيان
انھي دھشت ۽ دڌڪي کان وڃان دٻجي سو دم ناھيان
اڃان ھڏ ھٿن تي آھي صفا چوھڙو آئون چم ناھيان
گھڻو جي آب ارڏو ٿيو سھپ سرير ۾ آھي