شاعري

باغي آ عشق منھنجو

علي پور جي مدرسي ۾ محمد قرآن مجيد حفظ ڪيو، ۽ حافظ محمد جي نالي سان سڏجڻ لڳو. ان کان پوءِ واپس ڳوٺ ويو جتي مجازي عشق جي وَرَ چڙھي ويو ۽ شاعريءَ جو آغاز ڪيائين. اچانڪ سندس طبيعت خراب ٿي پيئي، گھڻي علاج ۽ دُعائن کان پوءِ سندس طبيعت ۾ سڌارو آيو. مجازي عشق کان ٿڙي معرفت جي منزل ڏانھن راغب ٿيو، جنھن رڱي ريٽو ڪيس ۽ حقيقيءَ جي منزل ماڻيائين. سندس قلب تان ڪٽ لھي صاف ٿيو. حافظ صاحب، غاصبن، غدارن، بي ضميرن، جابرن، ظالمن، بخيلن، بزدلن، منافقن، لوڀين ۽ لالچين تي پنھنجي شاعريءَ ۾ لعنت ۽ ملامت ڪئي آھي.

Title Cover of book Baghi Aa Ishq Munhinjo

ڦِريا به ناھيون ڦُريا به ناھيون

ڦِريا به ناھيون ڦُريا به ناھيون
اَڃان ڪنھن اگھه ۾ گھُريا به ناھيون

ڪڏھن نه وڪجڻ وڏي آ قيمت
انھيءَ کان مُلھه ٻيو مٿي ئِي ڪونھي
گھڻا ويا وڪِجي گھڻا ويا لِکجي
اسين اڃان تائين تُريا به ناھيون

اسان جو ماضي اوھان جي اڳيان
اسان جو حال به اوھان جي سامھون
جتي اوھان آ بيھاري ڇڏيو
چَڪاسي ڏس اتان چُريا به ناھيون

اسان جو پورھيو اوھان تان گھوريو
اوھان جو گھُورڻ اسان لاءِ گنج آ
مگر اوھان جي ھينئين تي ”حافظ“
الاءِ اَڃان ڇو ھُريا به ناھيون