مُنھنجي زرھ پرين، توکان زور آھي
اِھو ڪَارنُ تُنھنجو ڪمزور آھي
تُنھنجي ديدن ۾ ايڏا دَامَ آھن
جِيڏا مُون سين ٿيا ماتامَ آھن
سڀ عشق جا ھي انجامَ آھن
توتان ھَر گھڙِي سِرُ گھورَ آھي
تُنھنجا نَازَ چوَان يا نُور چَوان
ڪيئن موسى کي مجبور چَوان
ٻيا دلبر سَڀئي دُور چوان
تو مَھندا ويٺو ھڪ مور آھي
ھڪ داڻي تان تو يار ڌِڪيو
جو لوح قلم ۾ اڳ ھو لِکيو
جنھن ڏوھ ڪيو آ مون کي ڏکيو
ڏَسُ تِنھن جي ڀلا گھڻي تور آھي
ڪُجھه ”حافظ“ جي تون حال تي ھَلَ
تنھنجي ڪرم جي مون کي ڪانھي ڪَلَ
ھُئا ڪھڙا عليءَ جي پُٽ جا عَمَلَ
جنھن سان ھيڏو شِمر ڪِئو شور آھي
***