شاعري

باغي آ عشق منھنجو

علي پور جي مدرسي ۾ محمد قرآن مجيد حفظ ڪيو، ۽ حافظ محمد جي نالي سان سڏجڻ لڳو. ان کان پوءِ واپس ڳوٺ ويو جتي مجازي عشق جي وَرَ چڙھي ويو ۽ شاعريءَ جو آغاز ڪيائين. اچانڪ سندس طبيعت خراب ٿي پيئي، گھڻي علاج ۽ دُعائن کان پوءِ سندس طبيعت ۾ سڌارو آيو. مجازي عشق کان ٿڙي معرفت جي منزل ڏانھن راغب ٿيو، جنھن رڱي ريٽو ڪيس ۽ حقيقيءَ جي منزل ماڻيائين. سندس قلب تان ڪٽ لھي صاف ٿيو. حافظ صاحب، غاصبن، غدارن، بي ضميرن، جابرن، ظالمن، بخيلن، بزدلن، منافقن، لوڀين ۽ لالچين تي پنھنجي شاعريءَ ۾ لعنت ۽ ملامت ڪئي آھي.

Title Cover of book Baghi Aa Ishq Munhinjo

  اچو گَپ منجھان نڪري سنئون سُبتو ڪو گس ڳوليون

اچو گَپ منجھان نڪري سنئون سُبتو ڪو گس ڳوليون
رُڳو نعرن جي نگرين ۾ حياتين جا نه پنڌ روليون

نڪو ئي پيپلا پنھنجا، نڪو ئي ليگلا آھن
اھي واڳون وارو ڳوڙھا ويٺا ھر وقت تي واھين
اليڪشن جي کٽڻ کان پوءِ کلن سُوڌو ٿا سڀ کائين
ويو سچ آھ سُڪي سنڌ ۾، ھڻي رڳو ڪوڙ پيو ڇوليون

ڀٽائي جو قسم ڏيان ٿو ته بي ايمانن ڪِنا بچجو
سچل جي سوچ تي آھيو ته ان جي ساک پت رکجو
ٻنھي جو ننگ رکڻو ٿئو ته نائون مل نه ٿي اچجو
کڻو تنين پير پنھنجن جا چنيسري پاتيون ڇوليون

خدايا سنڌ ڌرتي تي ڪو سچ جو تون سُڪار آڻج
ڪُھن انصاف کي جيڪي انھن جو ھت ڏڪار آڻج
ڪري پنھنجن جا پنھنجو اھڙي مون لئي پڪار آڻج
ڀڃي مون سڀ ڇڏيون آھن ڏنيون پاپين جيڪي پروليون

ڌڻي مون کي دين پنھنجي تي رکج قائم سدائين تون
وڃان جي واٽ کان نڪري وري مون کي واٽ لاھين تون
ٻين جا ٻيا به ڪئين ھوندا مگر ”حافظ“ جو آھين تون
ڏسي رحمت تنھنجي جا رنگ جھليو بيٺو آھيان جھوليون