آئون استغفرالله جي عادت تي آھيان
نه مون وٽ ثمر آ نڪو سينو ساھيان
ڪريمه به بخشاءِ برحال مان
ڪريان رات ڏينھن پيو اھو سوال مان
نه ٻي ڪا ڪريان ٿو ڪڏھن ڳالھه مان
اھو عرض ڪريان نه ٻي حُج ھلايان
وسيلو منھنجو آ محمد جو نالو
جنھن جي صدقي لاٿئي ڪِنن تان ڪشالو
آندو نُور جنھن جي آ جڳ ۾ اجالو
جنھن جو واسطو ڏئي پلو ويٺو پايان
اجايا ٿم عيب ڍڪجئين تون ڍولڻ
ڪريو رحم مون تي جھلي ٿم ھي جھولڻ
ٻُڌان توکان معافي جو ڪو ٻول ٻولڻ
پڙھي زمر، زحرف نه ٿو آس لاھيان
ڪجئين تون ئي ”حافظ“ جي سولي ڪا سائين
مڙئي مشڪلون منھنجون مالڪ تون لاھين
ھميشه تون ھوندئين ھميشه تون آھين
تون خالق آھين آئون مخلوق آھيان