شاعري

باغي آ عشق منھنجو

علي پور جي مدرسي ۾ محمد قرآن مجيد حفظ ڪيو، ۽ حافظ محمد جي نالي سان سڏجڻ لڳو. ان کان پوءِ واپس ڳوٺ ويو جتي مجازي عشق جي وَرَ چڙھي ويو ۽ شاعريءَ جو آغاز ڪيائين. اچانڪ سندس طبيعت خراب ٿي پيئي، گھڻي علاج ۽ دُعائن کان پوءِ سندس طبيعت ۾ سڌارو آيو. مجازي عشق کان ٿڙي معرفت جي منزل ڏانھن راغب ٿيو، جنھن رڱي ريٽو ڪيس ۽ حقيقيءَ جي منزل ماڻيائين. سندس قلب تان ڪٽ لھي صاف ٿيو. حافظ صاحب، غاصبن، غدارن، بي ضميرن، جابرن، ظالمن، بخيلن، بزدلن، منافقن، لوڀين ۽ لالچين تي پنھنجي شاعريءَ ۾ لعنت ۽ ملامت ڪئي آھي.

Title Cover of book Baghi Aa Ishq Munhinjo

ڪجھه آئون به چوان : عبدالرزاق مھيري

اڄ کان اندازن 33 سال اڳ جي ڳالھه آھي، جڏھن آئون عبدالرزاق مھيري، حافظ محمد نظاماڻي، ماتلي جي نظاماڻي محلي واري مدرسي ۾ گڏ پڙھندا ھئاسون، ۽ آئون فارسي ڪلاس ۾ پڙھندو ھئس ۽ حافظ صاحب شعبه حفظ ۾ داخل ھو. زماني جي حالتن کان بي خبر ھئاسون. گڏجي فقر وٺندا ھئاسون، ڪڏھن ٿالھه فقر وارو منھنجي مٿي تي ۽ کير وارو لوٽو حافظ جي ھٿ ۾، ته ڪڏھن ٿالھه فقر وارو حافظ صاحب هي مٿي تي ۽ کير وارو لوٽو منھنجي ھٿ ۾. حافظ صاحب جو والد مرحوم آدم فقير نظاماڻي ڪڏھن ڪڏھن ايندو ھو ان سان به ڪچھري ٿيندي ھئي.
ڪجھه عرصي کان پوءِ اسان جي استاد مرحوم سائين حافظ احمد ورياھ صاحب، ماتليءَ واري مدرسي کي خيرآباد چئي ”علي پُور“ ۾ مدرسو کوليو. حافظ محمد صاحب ۽ آئون سائينءَ سان گڏ علي پُور وياسون. علي پُور ماتلي کان پنج ڪلوميٽر پري آھي. علي پُور کان پوءِ سائين حافظ احمد ورياھ صاحب ڊگھڙيءَ ۾، مير محله ۾ ”مدرسه مطلع العلوم“ ۾ پڙھائڻ شروع ڪيو. آئون سائينءَ سان گڏ ويس ۽ حافظ صاحب مون کان جدا ٿي ويو. فارسي جو شعر آھي ته:

ماه مجنون ھم سبق بوديم در ايوان عشق
او بسحرا رفت و مادر کو چمه رسوا شديم

ترجمه: آئون ۽ مجنون ھڪڙي عشق جي اسڪول ۾ گڏ پڙھندا ھئاسون ۽ پوءِ ھن وڃي جھنگ وسايو ۽ اسين ھتي گھٽين ۾ دربدر پيا ڦرون.

حافظ صاحب شاعري وارو گس ورتو، اڄ حافظ صاحب اھا ڳالھه ڪري ٿو، جيڪا لطيف سائين ۽ سچل سرمست ڪئي آھي. ائين سمجھو ته حافظ صاحب انھن جو ترجمان آھي. جيئن حافظ صاحب چيو آھي.

نينھن ، جيڪي نيش
ڪنڌ ڏنا تن پنھنجا ڪيش
وري چوي ٿو:
برھ ڀاڳ منھنجا اچي ڪيا ڀلا
ادا عشق کان اڳ ھيا ھٿ ٺلھا

ٻئي ھنڌ چوي ٿو:
خالي ھٿن سان آئون ھٿيار تنھنجي ھٿ ۾
دانھن سان مون دنگ ڪيو ديدار تنھنجي ھٿ ۾

محبوب لاءِ چوي ٿو:
تنھنجي قدم ھيٺان شل روز ڪُسون
تون موت ڏسين اسين منھن ته ڏسون.

سڄڻ صدمن سھڻ جي سھپ مون ۾ ھاڻ ڪانھي ڪا
تنھنجي مرضي جي ائين آھي ته پوءِ ڇڪتاڻ ڪانھي ڪا

حافظ محمد صاحب سان منھنجو رشتو اڄ به ان مدرسي جي زماني وارو پيو اچي، جتي به ملندا آھيون ته ائين ڀانئيندا آھيون ته ھينئر به گڏ پيا پڙھون. جتي به حافظ کي ڪو سڏ ڪندو آھي، ته مون کان سواءِ ھو ڪونه ويندو آھي. ھن جو مون سان جيڪو ناتو آھي ان جي ڪھڙي ڳالھه ڪريان! الله ڪري اھا محبت ۽ پيار ھميشه رھجي اچي. (آمين)
جس لھڻي مسٽر عبدالجبار ”قاسم“ نظاماڻي جنھن پنھنجو قيمتي ٽائيم ڪڍي ھن خير جي ڪم ۾ ھٿ وڌو آھي، الله سائين ھن کي سگھه ڏيندو، ھن ڪتاب کي ڇپائي عوام آڏو پيش ڪندو. سندس جدوجھد کي سلام آھي.

عبدالرزاق مھيري
ڳوٺ مولوي حاجي علي محمد مھيري
ڪڙيو گھنور، بدين
03012845027