”ڪڏهن کلڻ خواري ته ڪڏهن روئڻ راحت“
کلڻ جا فائده ڏسجن ته واقعي بيشمار آهن جيئن مثال طور؛ اُن سان ڪاوڙ گهٽجي ٿي، ڊپريشن ۾ گهٽتائي اچي ٿي، سُورَ سهڻ جي سگهه يعني قوت وڌي ٿي، دل جي دوري جا خطرات گهٽجن ٿا، ڦڦڙ پنهنجو ڪم بهتر نموني سرانجام ڏيئي سگهن ٿا، ۽ رت ۾ شگر ليول گهٽجي وڃي ٿي. جيڪا شگر جي مريضن لاءِ پڻ مفيد آهي. هاڻي اچو ته ڏسون ته گهڻي کلڻ جا نقصان ڪهڙا ڪهڙا آهن: گهڻي کلڻ جا نقصان به گهڻائي ٿين ٿا، مثال طور: غشي کائي ڪري پوڻ، دل ۽ کاڌي جي نالي اِيسوفيگس (Esophagus) جو ڦاٽي پوڻ، ڇَنُ (Hernias) جو وڌيڪ خراب ٿيڻ، دمي جو دورو پوڻ، مٿي جو سور ٿيڻ، ۽ ڄاڙيءَ جو ٻاهر نڪري اچڻ، يعني ته (Dislocation of Jaws) وغيره گهڻي کلڻ سان ڪجهه بيمارين ۾ گهٽتائي به ٿي سگهي ٿي. جيئن ته مِرگهي، دماغ جو ڪينسر، دماغ جي خرابي ۽ ملٽي پل اِسڪليروسس(Multiple-Sclerosis).
مٿئين تحقيق منجهان اِهو نتيجو اخذ ڪيو ويو ته ”درميانو کلجي، نه تمام گهڻو وڌيڪ کِلجي ۽ نه ئي وري گهٽ کِلجي“ ورنه ڪڏهن ڪڏهن گهڻو کلڻ ڪنهن بيماريءَ جو سبب به ٿي سگهي ٿو. يعني ته ڪنهن بيماري سببان ماڻهو وڌيڪ کلندو رهندو آهي. اِن ڪري تحقيق منجهان ثابت ٿيو ته ضرور کلجي پر اِعتدال ۾ رهي کِلجي ته فائدو حاصل ٿي ويندو. ورنه نقصان ٿي پوندو.
تڏهن ئي ته ڪي ڏاها اِئين به چئي ويا آهن ته:
”ڪنهن جو کلڻ خواري، ته وري ڪِنهن جو روئڻ راحت“
* * *