تو جو ڇوڙيا وار هوا ۾.
وکري وئي مهڪار هوا ۾.
ڀاڪر پائي ٻکجي ويئي،
سانئڻ! تنهنجي سارَ هوا ۾.
جھومن پيا ٿا هيج منجھان سڀ،
وڻ وڻ جا اڄ ڏار هوا ۾.
چنگ کڻي درياهَه ڪنڌيءَ تي،
سر ڇيڙيا ميهار هوا ۾.
وکري پاڻ ويا آهيون ٻئي،
مٽّيءَ وانگي يار هوا ۾.
پوک گلن جيءَ تي چانڊوڪي،
آهن ڄڻ ته خمار هوا ۾.
**