دَر، دريون ۽ گهر سڄو خاموش ھو،
درد ۾ آڳر سڄو خاموش ھو.
رات ٿيندي سڀ پکي پيا ها سمهي،
ڳوٺ جو منظر سڄو خاموش ھو.
ٿي ھَوا اغوا وئي شايد ھُئي،
ڏکڻ سان اوڀر سڄو خاموش ھو.
ڪنهن نه کڙڪايو اچي هو گهنڊ کي،
سوڳ ۾ مندر سڄو خاموش ھو.
ويو ڪري ڪو ساھُ مُٺِ ۾ بند ڄڻ،
جسم سان اندر سڄو خاموش ھو.
**
پياري دوست حبدار سولنگيءَ جي غزل کان متاثر ٿي لکيل