ڇا ڇا ته خيالن ۾ احساسُ کڻي آئي،
ڀاڪرَ ۾ سهيڙي ھُوءَ آڪاسُ کڻي آئي.
تاريخَ گواهه آھي، منشورَ لتاڙي سَڀُ،
جُڳَ جُڳَ ۾ سياستَ آ، افلاسُ کڻي آئي.
تنھائي ٿي جُهونگاري، سارُن جون ڪَويتائون،
ھِنَ ويلَ ھَوا ھُنَ جو، آ واسُ کڻي آئي.
بي خوفُ پَکي اُڏَندا، آزادُ ھَوائن ۾،
نئين باکَ، نِڪورو آ وشواسُ کڻي آئي.
وارن ۾ اچي ھُنَ جي، ٿو واءُ سَڳِي ڇوڙي،
رُتِ رنگ ئي هنَ ڀيري، ڪجُھه خاصُ کڻي آئي.
**