حسين روز ڪيترا حجاب ٿا ٽڙن اڃا،
اسان جي دل مٿان سوين گلاب ٿا ٽڙن اڃا.
زمين تي نه پير هن، اڏامندا وڃون پيا،
خمار نينهن جا نوان، شباب ٿا ٽڙن اڃا.
گھڻو اڳي گھڻو اڳي، چٽو اڃا به ياد ٿم،
چميو هو ڪنهن جي نورَ کي ثواب ٿا ٽڙن اڃان.
کلان ته دل کلي نه ٿي، روئان ته دل مڃي نه ٿي،
نئي نئي ته روپ ۾، عذاب ٿا ٽڙن اڃا.
جڏهن به پنهنجي نانوَ کي رکي ڇڏيو سوال ۾،
اکين ۾ ڪامڻيءَ جي جواب ٿا ٽڙن اڃا.
ڏٺم جو ڪالهه اوچتو کڻي هٿن ۾ اي مٺي!
ڏنا جي مونکي تو هيا گلاب ٿا ٽڙن اڃا.
انجم! قدم قدم اڳيان، رهي رڳوئي ٻاٽ ته به،
اکين ۾ سوجھرن جا ڪي خواب ٿا ٽڙن اڃا.
**