اونداهيءَ ۾ اونداهيءَ تي سوچي ٿو،
۽ پيادل ويندڙ راهيءَ تي سوچي ٿو.
ھُنَ جي ساٿ ٽٽڻ کان جيڪا اڳتي آ،
انهيءَ پنهنجي ڄڻ کاهيءَ تي سوچي ٿو.
جئن جئن ڪاھَ ڏسي ٿو ھُو سيلاب سندي،
پنهنجي گهرَ جي پيو لاهيءَ تي سوچي ٿو.
ڇا ڇا ڏئي ۽ ڇا ڇا وقت کسي ويو ٿس،
گم ٿي پنهنجي ھُو ماضيءَ تي سوچي ٿو.
ڪيڏي دنيا خالي خالي ھُنَ کانپوءِ،
تنها تنها ٿي ساٿيءَ تي سوچي ٿو.
رهجي ويون هنِ مون ۾ ڪيڏيون ڪوتاهيون،
انجم! پنهنجي نادانيءَ تي سوچي ٿو.
**