سڀ ڪجھ ڇني اسان اڄ رستو جدا ڪيوسين،
۽ ٿڙڪندڙ چپن سان پئي الوداع ڪيسوسين.
پڇتاءَ جو اڃا ڀي هڪ گھاءُ دل ۾ آهي،
توڙي جو درگذر ڀي ڪيئي دفعا ڪيوسين.
هر عيبَ کي وساري اڳتي قدم رکيا ها،
هڪ عشق جي لڳي پٺيان ڇا نه ڇا ڪيوسين.
ظاهر نه ٿا ڪريون سي، ڳالهيون ڪجن ويهي جي،
تن ئي اجاڙيو هو، جن کي خدا ڪيوسين.
جي ٿي سگھئي ته مونکي بخشي مٺي تون ڇڏجانءِ،
پنهنجو نه ڪو به توسان وعدو وفا ڪيوسين.
**