زندگي ٿڪجي پئي آ پنڌ ۾،
ٿي پيا هِنِ ساههَ ساڻا سوڳ ۾.
روز لڙڪن ساڻ پنهنجا نينگري!
پئي پُسائي ٿي وهاڻا سوڳ ۾.
ٿي مٽيءَ ۾ ويو دفن پيارو سعيد (1)
آءُ روئون لاڙڪاڻا سوڳ ۾.
رات پوڙهي ٿي وئي، آئينءَ نه تون،
ڄاڻُ سڀ ڏيئا اُجھاڻا سوڳ ۾.
هڪڙو مومل کي وَيو ماڻي فقط،
رهجي ويا باقي ها راڻا سوڳ ۾.
**
(1) سعيد ميمڻ جي نانءُ