اُڀ کي جئن درياهه ڏسي ٿو،
منهنجو مَن الله ڏسي ٿو.
ڏسجو آخر هارائيندو،
ٽٽندو جو ويساهه ڏسي ٿو.
اَڻَ کُٽ پنهنجي سامهون هڪڙو،
اونداهه ئي اونداهه ڏسي ٿو.
ڪيڏي سوچ ڪُشادي رکندي،
پنهنجو سوڙهو ساهُه ڏسي ٿو.
خيال ۾ پنهنجو ڪنڌ ورائي،
گذريل سارو ماههُ ڏسي ٿو.
تون ئي هُنَ جي سامهون آهين،
اک کڻي جيڏانهن ڏسي ٿو.
**