جيڪا گھڙي به ڌار ٿي رهي،
هيءَ زندگي بيزار ٿي رهي.
مون تي مَيار تي ميارَ آ
۽ پاڻ بي ميارَ ٿي رهي.
اُڪري ٿي آسمان کي وڃي،
ڇا خيال جي اُڏار ٿي رهي!
جِتِ ڪو ڏسي نه ٿو سگھي، اُتي،
فنڪار جي نهار ٿي رهي.
ڪنهن جي به هٿَ ۾ دوستو ڪٿي،
هِنَ وقت جي مُهارَ ٿي رهي.
**