چنڊ تنها اُداس رستي تي.
سارَ سڏڪا اُداس رستي تي.
ڪيرُ آهي رکي ويو پنهنجا،
خواب، آُلڪا اُداس رستي تي.
هُن تي سوچي وڃن پيا ٿيندا،
جيءَ جذبا اُداس رستي تي.
ڇو لڳن روح کي سمورا ٿا،
اڄ نظارا اُداس رستي تي.
هوءَ جئن اوچتو هلي آئي،
گُل مهڪيا اُداس رستي تي.
ڄڻ ته رُڪجي پيا اچي آهن،
ڪيئي رستا اُداس رستي تي.
رات جو بي قرار ٿي نڪتا،
عشق وارا اُداس رستي تي.
**