زندگي آسَ ۾ آ اڃا،
روح ُ ڀي پياسَ ۾ آ اڃا.
چنڊُ، تارو، نه جُگنو ڪٿي،
رات راڪاسَ ۾ آ اڃا.
ھڪَ ستاري سان گمُ ٿي وئي،
ديد آڪاسَ ۾ آ اڃا.
گُلّ ٽڙندا وري نيٺ سي،
ھُوءَ وشواسَ ۾ آ اڃا.
دل جي فطرت نه بدلي ڪڏھن،
سُونهن احساسَ ۾ آ اڃا.
ڪالھَ گُذري وئي ھُئي جتان،
راھَ سا واسَ ۾ آ اڃا.
جنهن ۾ تو پيتو پاڻي ھُيو،
عڪسُ تنهنجو گلاس ۾ آ اڃا.
**