سکيءَ جي سار چوڌاري،.
مڙي مهڪار چوڌاري.
اُگھاڙا پير هن پنهنجا،
وڇايل خار چوڌاري.
پکي خاموش ٿي ويا، جئن
کليا هٿيار چوڌاري.
هلي ايندينءَ ته ٿي پوندي،
وري هُٻڪار چوڌاري.
اچي ڪوئي ڏسي، دل جي،
وَيا ٿي ڏارَ چوڌاري.
ترن ٿيون حوض ۾ بدڪون،
کيڏن ٿا ٻارَ چوڌاري.
اٿم هيءَ آس، ڌرتيءَ جي،
ڏسان مهڪارَ چوڌاري.
**