لڳي ٿو گھاءُ ماريندو،
ڏئي ايذاءُ ماريندو.
اُگھاڙي آسمان هيٺان،
تتيءَ جو تاءُ ماريندو.
اسان کي هڪ فقطه تنهنجو،
سکي! سوداءُ ماريندو.
هوُ بارودن سان گڏ ايندڙ،
وطن کي واءُ ماريندو.
نه ٿي ڇو هيءُ تون سمجھين،
وڇوڙو، آءُ، ماريندو.
نه هڪ ٻي جا سگھياسين ٿي،
اهو پڇتاءُ ماريندو.
**