ٿورڙو اڳ ۾ اُٿي ويچارُ ڪر،
پوءِ استعمال ڀل اختيار ڪر.
مون قبوليو ڪونه آهي هار کي،
آءُ مون تي هڪ نئون ٻيو وار ڪر.
آس ڪا پوري نه ٿي پنهنجي ڪڏهن،
اي خدا! ايڏو نه بي اختيار ڪر.
عمر جو جهاڳي سفر ٿڪجي پيس،
زندگي هاڻي نه ويتر بارُ ڪر.
ڇا خبر اڳتي ٿئي ڇا حادثو،
هر گھڙيءَ جي لاءِ خود کي تيارُ ڪر.
جو نه ٿو “انجم” مڃي پنهنجو ضمير،
صاف انهيءَ راءِ جو اظهار ڪر.
**