اونداهو جيئن جيئن اڳتي پئي رستو ٿيندو ويو،
هٿ ڇڏائي مونکان گم هر رشتو ٿيندو ويو.
عمر جي گاڏي تيز هلي پئي، شيشي مان ڏسندي،
هوريان هوريان منظر سارو ڌنڌلو ٿيندو ويو.
ڪاوڙ مان تو ڪالهه ڏنو اُڇلائي جيڪو هو،
هيٺ ڪرڻ سان ڏاڍو زخمي جملو ٿيندو ويو.
اهڙو ٿي ويو عشق اچانڪ توسان او جانان!
نننڍڙو ننڍڙو سور به تنهنجو صدمو ٿيندو ويو.
جيئن ئي رات گھٽيءَ ۾ سيٽيءَ جو پڙلاءُ پيو،
ننڊ ڦٽي ۽ “انجم” پرزا سپنو ٿيندو ويو.
**