آءُ، پنهنجي هڪ نئين جوڙي دنيا.
هيءَ ڇڏيون ساري پرين ٽوڙي دنيا.
ڌار هوندي ڀي رهياسين ساڻ ٻئي،
ڪيتري ڪوشش ڪئي توڙي دنيا.
ڪيسيتائين ساههَ کي مٺ ۾ رکان،
تيرَ دل ۾ روز ٿي کوڙي دنيا.
چؤطرف بارود آ انسان جي،
خوف ۾ بيٺي پئي ڊوڙي دنيا.
روز ئي مان پاڻ کي ميڙيان پيو،
روز ٿي مونکي پئي ٽوڙي دنيا.
ڪو به تو جهڙو لڳي مونکي نه ٿو،
مان سڄي آيس مٺي! ووڙي دنيا.
**