شاعري

خاموش مسافر

فياض بروھيءَ جي شاعري انساني احساسن جي ڀرڀور ترجماني ڪندي رهي آهي. اهي احساس، جيڪي اظهارڻ لاءِ لفظن جي ترتيب گهرن ٿا، اهي احساس جيڪي انسان لڪائڻ چاهي تہ لڪائي نہ سگهي ۽ ٻڌائڻ چاهي تہ بہ ٻڌائي نہ سگهي. ”خاموش مسافر“ غزل جو اهو ڳٽڪو آهي، جنهن ۾ ڪلاسيڪل، جديد ۽ روايتي غزل جا ٽئي نيم اوهان کي نظر ايندا. حالتن پٽاندر هڪ ليکڪ پنهنجو پاڻ ادب کي ارپيندو آيو آهي، ايئن ئي فياض ”مسافر“ بہ پنهنجو پاڻ کي حالتن حوالي ڪيو آهي.

Title Cover of book خاموش مسافر

هن اکين ۾ تنهنجون عادتون رهن ٿيون،

هن اکين ۾ تنهنجون عادتون رهن ٿيون،
عادتن ۾ تنهنجون، شفقتون رهن ٿيون.

دل جي هن عجائب گهر ۾ منهنجون اجڙيل،
مورتون، اميدون، حسرتون رهن ٿيون.

هن اکين جيان در تنهنجا ٿو ڏسي خواب،
خواب ۾ تنهنجون ئي، صورتون رهن ٿيون.

ايئن ڇڪي ٿو چهرو، تنهنجو ڄڻ آ چقمق،
حسن جي ڪشش ۾ چاهتون رهن ٿيون.

ستم تنهنجي کان سواءِ، منهنجي زندگيءَ جون،
اي پرين اڃا ڪجھ، ساعتون رهن ٿيون.

وٺ وٺان جي هن نئين دور ۾ ”مسافر“،
ڪنهن جي لئه نه ڪنهن کي ، فرصتون رهن ٿيون.