خواب ايئن هن ٽُٽل، ڄڻ ڪو رستو هجي،
پيار تون ايئن ڪيو، ڄڻ ڪو سپنو هجي.
تنهنجي چهري تي ڪاوڙ ايئن ٿي لڳي،
چنڊ کي مَنڊُ ڪو ڄڻ لڳي ويو هجي.
رت ۾ دامن اميدن جو ائين آ ٻُڏل،
ڄڻ ته هوليءَ سان ڪنهن پاڻ رڱيو هجي.
پيار لهرن کي يادن آ، ايئن مست ڪيو،
چنڊ ويرن کي مدهوش ڄڻ ڪِيو هجي.
چوطرف ٿا ڏکن جا ته دونهان دُکن،
اي ”مسافر“ دڳن تي ڪو رائو هجي.