شاعري

خاموش مسافر

فياض بروھيءَ جي شاعري انساني احساسن جي ڀرڀور ترجماني ڪندي رهي آهي. اهي احساس، جيڪي اظهارڻ لاءِ لفظن جي ترتيب گهرن ٿا، اهي احساس جيڪي انسان لڪائڻ چاهي تہ لڪائي نہ سگهي ۽ ٻڌائڻ چاهي تہ بہ ٻڌائي نہ سگهي. ”خاموش مسافر“ غزل جو اهو ڳٽڪو آهي، جنهن ۾ ڪلاسيڪل، جديد ۽ روايتي غزل جا ٽئي نيم اوهان کي نظر ايندا. حالتن پٽاندر هڪ ليکڪ پنهنجو پاڻ ادب کي ارپيندو آيو آهي، ايئن ئي فياض ”مسافر“ بہ پنهنجو پاڻ کي حالتن حوالي ڪيو آهي.

Title Cover of book خاموش مسافر

هتي چاهه جا هار ٽٽندي ڏٺاسين،

هتي چاهه جا هار ٽٽندي ڏٺاسين،
۽ چاهت جا چارا به ڊهندي ڏٺاسين.

ڪُٺو سچ کي هر ڪنهن وڏي ناز سان هِت،
دغا باز ڪوڙا، ته ڪُڏندي ڏٺاسين.

هي محلن مٿان محل ٺاهيا اميرن،
هتي جهوپڙا ڪيئي، ڊهندي ڏٺاسين.

محبت کي نفرت ٿي اڪثر ملي هِت،
هتي پيار وارا به ڪسندي ڏٺاسين.

هتي ساٿي دولت جا سڀئي رهن ٿا،
۽ رشتا لَهوءَ جا، ڦٽندي ڏٺاسين.

”مسافر“ تون ڪنهن سان ڪندي هت شڪايت،
هي ڪَن ٻُڌڻ وارا ته ڦرندي ڏٺاسين.