پرين تولئه هي ٿڌڙي هير بادل منتظر آهن،
گسن کي آس تنهنجي آ ۽ هي پل منتظر آهن.
تنهنجي چاهت جي لهرن ڪاڻ ترسيا هن ڪنارا ڀي،
ها ويرن لئه اميدن جا هي ساحل منتظر آهن.
ٽڙيا گل ڦل ڪچي ڪاڇي ۾ ڪڻڪون ڀي پڪيون آهن،
ڪَلين کي آرزو تنهنجي ۽ گل ڦل منتظر آهن.
ولر ڪونجن جا موٽن ٿا، پنهنجي ماڳ طرف ساجن،
هي ناسي شام ۽ ڪونجن جا ڀي هُل منتظر آهن،
محبت جي نئين موسم، نئين انداز ۾ آئي،
منهنجا جذبا هي اکڙيون، پيار لب، ڳل منتظر آهن.
اکيون تنهنجي اکين کي ئي، ڏسي هاڻي اکيون ٿيون هِن،
”مسافر“ آجيان لئه لڙڪ بيٺل منتظر آهن.