نظرن جي وار ۾ مڌهوش ٿي ويس،
زلفن جي ڄار ۾ مڌهوش ٿي ويس.
رابيل گل جيان، هن آ سنواريو،
ان جي سينگار ۾، مڌهوش ٿي ويس.
لڙڪن جي مئي هئي، ساقي صنم جي ياد،
مان انتظار ۾، مڌهوش ٿي ويس.
سوچن اچي ذهن جو کڙڪايو ڪڙو،
وسريل ويچار ۾، مڌهوش ٿي ويس.
منهنجي وجود جي رڻ کي نه هو مليو،
پر اعتبار ۾، مڌهوش ٿي ويس.
گيتن ۾ ”مسافر“ ان کي ساريو،
لفظن جي سار ۾، مڌهوش ٿي ويس.