گم ٿيل سُڪون جو هي، چهرو اداس آ،
نيڻن ۾ اڄ ڪو سُندر، سپنو اداس آ.
جنهن پيار واري جذبي ۾ وئين تون پوئجي،
اڄ تو بنا پرين سو جملو اداس آ.
ٽهڪن تنهنجن سان جو ڪمرو ٻهڪندو هيو،
توکان سواءِ اهو اڄ ڪمرو اداس آ.
گيتن منهنجن ۾ شامل، تون اچ سنگيت ٿي،
سالن کان چاهه وارو نغمو اداس آ.
تون چنڊ ٿي ”مسافر“ اچ اڱڻ تي ڪڏهن،
دردن جي رات وارو، لمحو اداس آ.