شاعري

خاموش مسافر

فياض بروھيءَ جي شاعري انساني احساسن جي ڀرڀور ترجماني ڪندي رهي آهي. اهي احساس، جيڪي اظهارڻ لاءِ لفظن جي ترتيب گهرن ٿا، اهي احساس جيڪي انسان لڪائڻ چاهي تہ لڪائي نہ سگهي ۽ ٻڌائڻ چاهي تہ بہ ٻڌائي نہ سگهي. ”خاموش مسافر“ غزل جو اهو ڳٽڪو آهي، جنهن ۾ ڪلاسيڪل، جديد ۽ روايتي غزل جا ٽئي نيم اوهان کي نظر ايندا. حالتن پٽاندر هڪ ليکڪ پنهنجو پاڻ ادب کي ارپيندو آيو آهي، ايئن ئي فياض ”مسافر“ بہ پنهنجو پاڻ کي حالتن حوالي ڪيو آهي.

Title Cover of book خاموش مسافر

جنهن دم ٿڌڙي هير لڳي ٿي،

جنهن دم ٿڌڙي هير لڳي ٿي،
دل کي تنهنجي اُڪير لڳي ٿي.

دردن ۾ اڄ مون کي منهنجي،
اجڙيل ڪا تصوير لڳي ٿي.

تنهنجي يادن جو موتي آڻي،
ساگر جي ڄڻ وير لڳي ٿي.

لڙڪ ڳلن تان ايئن وهن ٿا،
اجرڪ تي ڄڻ کير لڳي ٿي.

تنهنجي صورت مون کي ساجن،
شاهه جي ڪا تحرير لڳي ٿي.

منزل راهه ”مسافر“ جي تون،
چاهت ۾ تقدير لڳي ٿي.