پيار واري هن سفر جي آرزو آهي ٿڪل،
آس واري هر پهر جي، آرزو آهي ٿڪل.
ٿا ملن مهڻا ولر کان، ڌار ٿي ويل ڪونج کي،
ڪونج هڪ ڇا هت ولر جي، آرزو آهي ٿڪل.
مان اميدن سان ڪيو، روشن صبح هر رات کي،
پر هتي شام و سحر جي، آرزو آهي ٿڪل.
آرزوئن، خواهشن جي ناوَ پهچي ڪپ تي ڪيئن،
هت بحر، ڪپرن لهر جي، آرزو آهي ٿڪل.
ها پرين تنهنجي اچڻ جو، آسرو لاٿو سڀن،
سڀ گسن جي گهر ۽ در جي، آرزو آهي ٿڪل.
اي ”مسافر“ پنڌ مشڪل، هر طرف تنهائي آ،
ساٿ ڏيندڙ همسفر جي، آرزو آهي ٿڪل.