اي دل تون خوشي ڪر، هي غم جلد وڃڻ جو آ،
دلدار ڪيو مون سان، اقرار اچڻ جو آ.
هن گهر کي ڀي روشن ڪر، پاڙي کي به روشن ڪر،
ڪر خوب خوشي هاڻي، هي وقت ملڻ جو آ.
سرها به ٿين ٿا هت گل ڦل هي ويرانا،
ڪو سُر به محبت جو، هاڻي ته وڄڻ جو آ.
هي نيڻ به ٻهڪن ٿا، جهومن هي خوشيءَ ۾ ٿا،
نيڻن جو به نيڻن سان، منظر ته ڏسڻ جو آ.
هاڻي ته ”مسافر“ کي ڪو ڏک نه رهي دل ۾،
هن راهه ۾ توسان گڏ، همراز ملڻ جو آ.