سڙي ديپ جيئن دل، مٺا تون ڏسي ڇڏ،
آ ڪيڏي نه اوکي، وفا تون ڏسي ڇڏ.
چيو درد دل جي، توکي آ گهڻو پر،
ٻڌي هڪ نه ان جي، صدا تون ڏسي ڇڏ.
ڏنا اُس تکا ڏک، ڪيو پر نه تنها،
مگر ٿيو هي پاڇو، جدا تون ڏسي ڇڏ.
ها مدت کان خاموش شعلا رهيا پر،
ملي تن کي هاڻي، هوا تون ڏسي ڇڏ.
ڏنل سور منهنجي سڄي روح جي هن،
وسعت ۾ پکڙجي ويا تون ڏسي ڇڏ.
”مسافر“ آ يادن جي موتين سان پوئي،
آ لڙڪن جي مالها، اها تون ڏسي ڇڏ.