هوري هوري محبت جو ٿي ويو اثر،
زندگي موت کان ٿي پئي بي خبر.
تنهنجي زلفن جي، سنگيت ڇيڙي ڇڏيو،
جو وهامي ويا، ڪيئي شام و سحر.
دوبدو ديد ۾، ٿي ويس مان غرق،
جيئن حياتي غرق، ٿو ڪري ڪو بحر.
عشق جي باهه جي، چڻگ اهڙي لڳي،
هوش اڏري ويو، ذهن ٿيو در بدر.
ڪيئن وهامي وئي، هت ”مسافر“ عمر،
ڄڻ لڳي ٿو ته گذري ويو هڪ پهر.