زمين ساڳي فلڪ ساڳيو، مگر تقدير وئي مٽجي،
اڳي جيڪا هئي معطر ۾، سا ٿڌڙي هير وئي مٽجي.
مدت کان پوءِ ڏٺو جو عڪس آئيني ۾ مون پنهنجو،
هيو آئينو ساڳيو پر، منهنجي تصوير وئي مٽجي.
نظر جي نوڪ سان هن دل جي ڪاغذ تي لکي چاهت،
پنو دل جو ته ساڳيو آ، اها تحرير وئي مٽجي.
اڳوڻي دور ۾ همدم، هيو جو رنگ چاهت ۾،
”مسافر“ ڇو محبت جي، اها تاثير وئي مٽجي.