هن سڄي جهان ۾ ناهي خوشي اسان جي ڇو،
ڏور ٿي رهي پنهنجي زندگي، اسان جي ڇو.
هن ڀنل اکين ۾ ڳوڙها ڪي ٿا پيا ٽمڪن،
سوچ ۾ رهي گم سم، سانوري اسان جي ڇو.
ناهي هت وفا ڪنهن دوست ۽ پيار وارن ۾،
هاڻ ٿي ستائي هيءَ، سادگي اسان جي ڇو.
الفتون به دولت جي ماپ تي پيا تورين،
ٿي وڪامجي ايئن هت مائٽي اسان جي ڇو.
ظلم جي جهان ۾ سڀ ٿا ڏنگين اسان کي پر،
ٿي ڏنگي ”مسافر“ اڄ دوستي اسان جي ڇو.