معمور يوسفاڻي
تنهنجي در جا اچي دربان ٿيا، سلطان هزارين مان نه رڳو
تنهنجي محبت ۾ مستان ٿيا، انسان هزارين مان نه رڳو
ڏسي جلوه گري ٿي خلق چري ڇا جن ملڪ ڇا حور پري،
دلدار اپٽ درسن جي دري، ديوانه هزارين مان نه رڳو
تنهنجي حسن پي حيران ٿيا، تنهنجي خدمت جا خوهان ٿيا،
تنهنجي قدمن تان قربان ٿيا پروانه هزارين مان نه رڳو
سردار سچي آڌار اجها، محبوب خدا اهي ماه لقا،
تنهنجي درسن لئه دلدار مٺا ڪو شان هزارين مان نه رڳو
دک درد جهان مان دور ٿيا مفهوم وري مسرور ٿيا،
مسرور ٿيا “معمور” ٿيا، شادان هزارين مان نه رڳو
(مهراڻ شاعر نمبر تان کنيل)