سيد رفيق احمد شاه امروٽي
تنهنجي در تي جهڪن ٿا منهنجا خدا، بيڪار لکين هڪ مان نه رڳو،
تنهنجي گنج منجهان ٿا وٺن، پينار لکين هڪ مان نه رڳو.
تنهنجي سڀ تي عطا تنهنجي سڀ لئه سخا، تنهنجي سڀ تي ڪرم اي منهنجا خدا،
تنهنجي در تي سوالي آهن رب، لاچار لکين هڪ مان نه رڳو.
تنهنجو نانءُ ڏکن جي آهي دوا، تنهنجو ذڪر مريضن لاءِ شفا،
تنهنجو ورد اچارن ٿا جڳ ۾، بيمار لکين هڪ مان نه رڳو.
تنهنجو شان ڪريمي ڇا چئجي، رحمان به تون ۽ رحيم به تون،
بخشي ٿو سگهين ڇا هڪ لمحي ۾، بدڪار لکين هڪ مان نه رڳو.
هر دل۾ رهين ٿو تون مالڪ، هر جاءِ وسين ٿو تون ئي تون،
تنهنجي ذات مبارڪ جا ٿا ڪرن، اذڪار لکين هڪ مان نه رڳو.
پيدا به ڪئي رب تو ئي دنيا، ۽ رزق به سڀ کي ڏئين ٿو تون،
تنهنجي خير منجهان ٿا کائن رب، گهر ٻار لکين هڪ مان نه رڳو.
بزمي ٿو لکي جوهر ٿو لکي، تنهنجي حمد خدا ٿو “رفيق“ لکي،
تنهنجي شان ۾ لکندا آهن رب اشعار لکين هڪ مان نه رڳو.
( ناز پروڊڪشن ڪيسٽ واليوم42 آواز حاجي امداد الله ڦلپوٽو
محمد ياسين صاحب جي ٿورن سان)
ڪلام 2
عربيءَ جاعُشاق لکين هڪ مان نه رڳو، مدنيءَ جا مشتاق لکين هڪ مان نه رڳو،
ڪلمي ۽ صلوات جي خاطر کولن ٿا دل واري اوطاق لکين هڪ مان نه رڳو.
بڻجي ويا محبوب سندواخلاق ڏسي، جڳ ۾ خوش اخلاق لکين هڪ مان نه رڳو
پيغمبر پڳدار پرينءَ سان پيار ڪري چاق ٿيا ناچاق لکين هڪ مان نه رڳو
هاديءَ جي تبليغ ٻڌي ٿا دل سان پڙهن توحيدي اسباق لکين هڪ مان نه رڳو
دين جي خاطر جان ڏيڻ جو عهد ڪري ڀاڙيندا ميثاق لکين هڪ مان نه رڳو
انسانن جي محسن جا هن دنيا ۾، ڀائن ٿا اشفاق لکين هڪ مان نه رڳو
مير مٺي جي ملڪ مٺي جو عشق رکي ڪاٽن ٿا فراق لکين هڪ مان نه رڳو
نعت نبيءَ جي لکندي لکندي يار “رفيق” بدلن ٿا اوراق لکين هڪ مان نه رڳو.