محمد بچل سميجو
تنهنجو حسن ڏسي حيران ٿيا، حيوان بشر هڪ مان نه رڳو،
تنهنجي قدمن تان گس گهور ٿيا، بي جان پٿر هڪ مان نه مگر. .
تنهنجون ڪجليون ڪٽاريون ٻئي اکڙيون وڏي ناز واريون ٿئي اکڙيون
لک نيڪ نظر سان موهي ڇڏيا، سلطان صدر هڪ مان نه مگر.
تنهنجون ڀروون تيز ترار تکيون لک اوهان رب رمزون رکيون،
ڏند موتي ۽ مرجان چون، قربان قمر هڪ مان نه مگر.
تنهنجي صورت آ سبحان الله تنهنجو مرڪڻ به آ بسم الله،
وئي قدمن کان سر چوٽي تائين، مستان مصر هڪ مان نه رڳو.
تنهنجا زلف عجب مک مهتابي ڏسي ک مشتاق ٿيا اصحابي،
صديق اڪبر ۽ حيدر عثمان عمر هڪ مان نه رڳو.
تنهنجو جسم نوراني نور چوان، صفا رحمت سان ڀرپور چوان،
ڇا ملڪ پري هر حور چوان قربان ڪڪر هڪ مان نه رڳو.
تنهنجا لبڙا لمل گلابي گل، تعريف ڪري ڇا سميجو بچل،
لک ناهن ٻيا ببه دنيا ۾ غزل ثنا خوان شاعر هڪ مان نه رڳو.
(نعت خوان محمد يوسف سومري صاحب جي مهرباني سان)