بيوس بهار سومرو
تنهنجي جلوي جوت جمال ڪيا، حيران هزارين مان نه رڳو،
محبوب اوهان جي محبت۾، مستان هزارين مان نه رڳو.
تنهنجي عشق ۾ جي آباد ٿيا ناشاد دلين مان شاد ٿيا،
هر درد و الم کان آزاد ٿيا انسان هزارين مان نه رڳو.
تنهنجي پڃري پاڪ پياري تي ۽ نرمل نورنظاري تي،
تنهنجي روضي اطهر ساري تي دربان هزارين مان نه رڳو.
تنهنجي محبت ۾ محبوب مٺا، مون پنهنجي اکين سان کوڙ ڏٺا،
تنهنجي ديس اچڻ لئه ڪن ٿا ڪٺا، سامان هزارين مان نه رڳو.
ڪي چاهه ۾ “بيوس” چُور ٿيا، ڪي محبت ۾ مخمور ٿيا،
ڪي ملڪ تنهنجي ۾ حضور ٿيا مهمان هزارين مان نه رڳو.
( حيران هزارين عبدالجبار عبد)