خطائي ٿيٻو
تنهنجي مرڪ ڪرايا نيٺ اڏي، اعلان هزارين مان نه رڳو.
گگهه رات انڌي کي مات ملي، تنهنجي ياد ملي ۽ تات ملي،
خوش کوڙ ٿيا سوغات ملي، انسان هزارين مان نه رڳو.
او محبوب مٺا منٺار سڄڻ هڪ وار کڻي نيهار سڄڻ،
تنهنجي گهور ڪيا مهندار سڄڻ، مستان هزارين مان نه رڳو.
پنهنجا ڀاڳ ستل جاڳائن ٿا، تنهنجون ڳالهيون ۽ ڳڻ ڳائن ٿا،
تنهنجي در تي اچبو ٻاڏائن ٿا سلطان هزارين مان نه رڳو.
ڪيئي توکي “خطائي” سارن ٿا، پل توکي ڪين وسارن ٿا،
توتان پنهنجي وارين ٿا جندجان هزارين مان نه رڳو.