اذيتن جا ساز
دردن جو ڇوليون
اکين ۾ لٿيون
اذيت جا ساز وڄندا رھيا
آسمان جي ڪاراس
واري ڪشڪول ۾
ڪنھن ستاري جون اکيون
ٻرنديون رھيون
روح جا خانه بدوش پرين
تنھنجي يادن جا
بادل اکين ۾ لٿا
چنڊ ۾ چمڪندڙ
چھرو تنھنجو ڏسي
بار دل جو ھلڪو ٿي ويو
جاڳ جي گھاٽ تي
ھڪ رولاڪ يادن جي
ڦاھي ڇڙھندو رھيو...!
...