اڪيلائپ
جڏھن يادون دل جي
سمنڊ ۾ ڇوليون
ھڻنديون آھن
تڏھن تنھائي ڀاڪرن ۾
ڀري ڇڏيندي آھي
اندر اٿلي پوندو آھي
اڪيلائپ جا درد
جيڪي ڪنھن کي ٻڌائي
ناھن سگھبا
سو وري آئون
وري ڪاغذ جي
ڪنواري جسم تي
چٽي ڇڏيو آھيان
منھنجو به عجيب عشق آھي
ھن اڪيلائي سان
ڪڏھن ته ھن سريلي
ھوائن کي خط
ڪڏھن ته پنھنجي اڪيلائي
تي ماتم
ته ڪڏھن وري پنھنجي بيوسي
تي نوحه لکي
پنھنجي ازيتن کي پرسو
پيو ڏيندو آھيان
ڇو جو موکي خبر آ
ويل محبت ۽ ميت واپس ناھن اينديون...!