جنت جون حورون
چيائين
مونسان محبت ڪندو آھين
چيم
مونکي محبت ڪرڻ جو حق ناھي
چيائين
ڇو
مرڪندين چيم
سانئڻ اوھان حورون آھيو
۽جنت جون حُورون
اسان گنھگارن جي نصيب ۾ ناھن ھونديون...
شاعري
چنڊ مان ۽ رولاڪيون
آصف ڪالرو پنھنجي پاڻ کي”رولاڪ“ سڏي ٿو. آصف جي نظمن ۾ پڻ اوهان کي هن جي رولاڪين جا قصا ملندا، جنھن ۾ شاعراڻو Touch، اڻ ڇھيل موضوع، ۽ ٻين انيڪ موضوعن تي سرجيل نثري نظمن جو ڀرپور مزاج رکندڙ سمورا نظم ملندا. هن ڪتاب ۾ ”ڊائريءَ جا ورق“ جو الڳ سان هڪ باب رکيو ويو آهي، جنھن ۾ ليکڪ نظم ڪھاڻي، ڪالم ڪھاڻي ۽ شاعراڻي نثر جي Pattern تي پنھنجا احساس تخليق ڪيا آهن.
- 4.5/5.0
- 45
- 4
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- رولاڪ آصف ڪالرو
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- سنڌ سلامت پاران
- ارپن
- پبلشر نوٽ
- مهاڳ: آصف درد جو ليکڪ!
- نيئر منهنجي نينهن، اجاري اڇو ڪيو
- پنهنجي پاران: مان هڪ گودڙو فقير آهيان !
- نظماڻو سٽاءُ
- يادن جي شامِ غريبان
- خاموشي جو رقص
- اذيتن جا ساز
- سيني ۾ سمايل سور
- خواب، جواني ۽ الفت
- اڪيلائي
- نشيلون اکيون
- پاڇي سان پيار
- منھنجا خواب سڀ ڇورا ڇنا !
- ھارايل جواري
- اڌوري محبت
- اندر جي آس
- اداس راھون
- آخري منزل
- سُڏڪن جو پُرسو
- خاموشي
- ڊائري !
- اڪيلائي جا وارث
- امان ...
- خانه بدوش
- ڪاري رات چنڊ ۽ مان
- ٻن ڏينھن جي محبت
- اذيتن جي سلطنت
- مري ويل انسان
- منھنجي دل دشمن آھي
- الزامن جا جملا
- خوش قسمتي
- ھنج
- آخري سفر
- رت جا ڳوڙھا
- جنت جون حورون
- دردن جي پي ايڇ ڊي
- حق مھر
- لڙڪن جو سيلاب
- نه سوال ڪجان
- تنھائي
- مونکي وساري ڇڏ
- وڇڙي ويل پکي
- شرابن جا گلاس
- اڌ چنڊ
- ھا آئون مري ويندس
- او سانئڻ !
- دوکي جي ديوار
- دنيا سرڪس
- ذبح ٿيل محبت
- اڪيلائپ
- قبر جا گل
- شراب
- ويڳي محبت
- مٽي جو مجسمو
- منھنجا احساس ناچو عورت جيان!
- ماڻھن جا ٽھڪ
- آخري چمي
- پتڪڙو انسان
- ناٽڪ منڊلي
- سستو ماڻھو
- ڊائري جا ورق
- خـــــواھـــــش
- خبر نه ھئي تون به مٽي ٿي ويندينءَ !؟
- صدين جا گم ٿي ويل ٽھڪ
- جدائي موت آھي
- تون زنده آھين
- لوڻياٺو پاڻي
- خوابن جا تابوت
- ھڪڙو رولاڪ ۽ چنڊ
- آئيني جو تصور
- پَر ڪٽيل ڪبوتر
- سنڌ امان
- سوڍا تون ۾ ساھ، نه ته راڻا گھڻا راڄ ۾!
- اڪيلائن ۾ روئندس
- شام جو لھندڙ سج
- ڪچـيءَ مـٽي جـو ڏيـئـو
- تـون منھـنـجـو مجازي خدا
- نيـڪ بنـدي
- وڇُون آھيان
- تون مقدس سنڌ جيان
- محبت جي مشاق
- مان خدا کي مرڪندي ڏٺو
- ڀتين سان ڳالھيون
- جوڪر
- شب برات
- محرومين جا ڳوڙها
- اڻ ٿائنيڪو رولاڪ
- خانه بدوش عورت
- منھنجي دل جي شڪست
- امان تون منھنجي سنڌ ماءُ آھين
- آلين اکين جو اظھار
- خوشين جي خيرات
- توکي ڪير وساري
- لڙڪن جو محراب
- پلصراط جي رولاڪين ڏانھن
- سوچن جا سمنڊ
- آئون تنهنجي لاءِ وڙھندس
- امان منھنجي آخري دعا
- اي چنڊ! تون اھو آھين
- اندر کي اڏوھي وڪوڙي وئي
- ھر جنم ۾ خدا کان توکي وٺندس
چيائين
مونسان محبت ڪندو آھين
چيم
مونکي محبت ڪرڻ جو حق ناھي
چيائين
ڇو
مرڪندين چيم
سانئڻ اوھان حورون آھيو
۽جنت جون حُورون
اسان گنھگارن جي نصيب ۾ ناھن ھونديون...