شاعري

چنڊ مان ۽ رولاڪيون

آصف ڪالرو پنھنجي  پاڻ  کي”رولاڪ“ سڏي ٿو. آصف جي نظمن ۾ پڻ اوهان کي هن جي رولاڪين جا قصا ملندا، جنھن ۾ شاعراڻو Touch، اڻ ڇھيل  موضوع، ۽ ٻين انيڪ موضوعن تي سرجيل نثري نظمن جو ڀرپور مزاج رکندڙ سمورا نظم ملندا. هن ڪتاب  ۾ ”ڊائريءَ جا ورق“ جو  الڳ سان هڪ باب رکيو ويو  آهي، جنھن ۾ ليکڪ نظم ڪھاڻي، ڪالم ڪھاڻي ۽ شاعراڻي نثر جي Pattern تي پنھنجا احساس  تخليق ڪيا  آهن.

Title Cover of book چنڊ مان ۽ رولاڪيون

خواب، جواني ۽ الفت

خواب، جواني ۽ الفت
مان ٿورو پاسو ورايم
ته منھنجي بستر تي
منهنجو جسم ٻئي جسم
سان ٽڪريو
جسم عورتاڻو ھو
نازڪ، ھلڪڙو
خوشبو ۾ ورتل
تون ڪير آهين ؟
مان جواني اڻ جھل عورت آھيان،
جواني جو ڪو نالو ھوندو؟
جواني جو نالو الفت آھي،
مان گھڻي وقت کان
الفت لاءِ سڪندو وتان..
ھن جي اکين ۾
محبت جو سمنڊ اٿلي پيو
چپن تي چپ رکي چمڻ لڳس ته
ھن جو انگ انگ اڀري آيو،
اسان ٻئي ھڪ ٻئي ۾ گُم ٿي وياسين
مدھُوشي جو عالم ھو
سياري جي رات ھئي
مان ڪمبل سان وڙھجي
ھيٺ ڪريس ته
ننڍ مان سجاڳ ٿي
هو ڪنهن خوبصورت خواب
ٿي پکيءَ وانگر اڏري وئي...!