انتظار جو گيت
________________
اڄ رات مونکي توڏي
هڪ ڊگهو خط لکڻو هو!
خط ۾ تازا لڙڪ به موڪلڻا هئا!
خوابن جا ڊوڙندڙ بادل،
۽ احساسن جي ڪنواري دنيا جا
ڪيئي ٿانَ ويڙهي
توسان پيار جو نئون اظهار
به ڪرڻو هو!
تون گڏ ناهين ته
هي سياري جون سرد راتيون
ويتر ڊگهيون ٿينديون پيون وڃن!
ڪمري جي لائيٽ بند ڪري
پُراڻا گيت ٻڌي توکي ساريندي
سُمهڻ جي ڪوشش ڪيان ٿو ته
ڪمرو به مونسان گڏ سُڏڪڻ لڳي ٿو!
اڄ هڪ ڇوڪري ملي هئي
مون کان تنهنجو پُڇيائين پئي!
پهريان ته مون کيس
سُڃاتو ئي ڪونه!
پر پوءِ هن ياد ڏياريو ته
هن جو مڱيندو جيڪو
روڊ حادثي ۾ مري ويو هو!
اهو پنهنجو ڪلاس فيلو دوست هو!
پاڻ سان گڏجي هُنن
ڪيئي ڀيرا ڪينٽين تي ڪافي به پيتي هئي!
بلوري اکين واري
رقص جهڙي ڇوڪريءَ جي
نيڻن ۾ نه ڏک هو نه ڪنهن لڙڪ لڙڻ جا آثار!
هن ته هڪ ٻئي برگر ڇوڪري سان
شادي ڪري زندگيءَ جي
نئين سفر تي هلڻ شروع ڪيو آهي!
وري وري تنهنجو پُڇيائين ته
مون کيس ٻڌايو
اسان اڃا به ملڻ جي آس جا خواب لهندي
پاڻ ماري رهيا آهيون!
خبر ٿئي هوءَ ويندي ويندي ڇا چئي وئي؟
چوڻ لڳي چريا ماڻهو
وقت سان گڏ هلڻ سک!
انتظار جي عمر ايتري به ڊگهي نه ڪر جو
پاڻ انتظار ٿي وڃي!
هوءَ چوڻ لڳي
ڳوڙها ڳاڙڻ ۽ پاڻ مارڻ بجاءِ
زندگيءَ ۾ نوان سُر اوتي
حُسناڪين ۾ جدت جا تازا رنگ ڀريان!
مان کيس ڏسندو ئي رهجي ويس!
مان توڏي خط اُن ڪري نٿو موڪليان ته
ڪٿي هن جون ڳالهيون ٻُڌي
تون به انتظار جي نڙيءَ تي لت ڏئي
مونکان پري نه هلي وڃي!
هونئن به وڇڙي وڃڻ لاءِ مرڻ ضروري ته ناهي !
پر ها مري وڃڻ لاءِ
وڇوڙي جو هڪ روڳ ئي ڪافي هوندو آهي!
مان توڏي
خط ته نٿو موڪليان پر
پهريون ڀيرو هڪ ٻُڏتر ۽ خوف ۾ مبتلا ٿيل
دل جو ٽڪرو نظم جي صوت ۾ موڪلي
توسان جلدي ملڻ جو
توڏي سُنديس ٿو موڪليان ته
منهنجو انتظار اڃا ٿَڪو ناهي!
تون جاڳندي هُجين ته مونکي
ٻُڙي ٽي ٻُڙي ٻُڙي اٺ نو چار ٽي ٻُڙِ ٽي چار تي.
هڪ رنگ ته ڪر
مان توکي
انتظار جو هڪ گيت ٻڌايان.