ڪنهن لاءِ رڙيو آهين احساسَ! ڀَري سُڏڪا!؟
تڙپي ۽ لُڇي، پَڄري، هر آس ڀري سُڏڪا!
هر ساهُه دغائن جو انسانُ کڻي ويٺو،
بي موت مَري ويندين، وشواسَ! ڀري سُڏڪا.
قسمت جو ڏِنو مون کي مُون چار پهرَ ڪاٽيا،
مون ساڻُ رُنين پل پل بنواسَ! ڀري سُڏڪا.
هر بُوند برهَه واري هئه عُمر سڄي زاري،
وَسُ وَسُ ته روئان تڙپان، آڪاسَ! ڀري سُڏڪا.
توکي به شبانه! جي آ دردَ وِڌي چُهنڊي،
اڄ ڪيئن رُنو آهين، بي قياسَ! ڀري سُڏڪا؟